maandag 23

Maandagmorgen ben ik eens een koffie gaan drinken in “Free Bird Café” waar een centrum gevestigd is om vluchtelingen uit Birma te helpen met kleding en onderwijs, ze hebben een tweede hands klerenmarkt en boeken club waar je wat kunt kopen en ook een uitgebreid assortiment vegetarische schotels…er waren wat jonge mensen aan het ontbijten, ik heb er een groene thee gedronken want ik ontbijt meestal in mijn flat. Het café ligt niet zo ver van bij mij en ik zal er wel nog eens langskomen om eens te lunchen later deze week.

In de avond was er een hele  stoet scholieren langs het water bij de grachten bezig met lichtjes aan te steken ,een sfeervolle avondstemming ,bedoeld ook om minder lichtballons te hoeven oplaten met het Loi Kratong feest, het belangrijkste  feest in Thailand, eenbeetje te vergelijken met onze kerstviering.

Het gevaar voor de vliegtuigen die van de nabije luchthaven opstijgen is men pas de laatste jaren gaan beseffen en het wordt nu gereglementeerd door enerzijds de lichtjes bij het water te stimuleren en ook de tijd voor het oplaten van de ballons te beperken tot twee dagen en beperkte uren waarbij de vluchten worden omgeleid maar of de bevolking zich daaraan houdt is een anderen kwestie… het is een populaire gewoonte en dat verander je zomaar niet direct.

dinsdag 24

ik probeer al de hele tijd mijn film “ Childhood 1939-1945” op Vimeo in te laden maar internet werkt hier niet zo vlug en misschien moet ik wel wachten tot ik terug ben…, gelukkig is het ondertussen toch opgelost door de film in een SD versie op te laden.

woensdag 25

Vandaag heeft het grote lichtfeest Loi Kratong plaats dat hier Yi Peng heet en waarbij de mensen kleine bloemenkransen op het water laten drijven en lichtballons oplaten om hun zonden uit te wissen.

Ik ben naar het Tape plein geweest, de start van het gebeuren er was nu zoveel volk meer dan toen ik er een aantal jaren geleden kwam om te filmen, nu heb ik het niet gedaan veel te druk en iedereen verdringt mekaar om selfies te maken, om er bij te kunnen als de stoet passeert , ik heb alleen wat foto’s genomen van de deelnemers  die wachten om in  de stoet te stappen. Later kon ik op het dakterras van ons  flatgebouw  van een mooie uitzicht genieten ( het dakterras wordt maar twee keer per jaar opengemaakt voor de bewoners, nu en met oudejaarsavond!) Je ziet overal de lichtballonnen en natuurlijk hoor je het oorverdovend vuurwerk dat van overal afgestoken wordt… het zal dus een nacht zijn met weinig slaap …

donderdag 26

Tot mijn verbazing word ik toch wakker gemaakt om 7 uur door de schoolkinderen van de buurt school hier, ik dacht er zal geen school zijn en wat langer kunnen slapen ,maar blijkbaar is er toch les…

Vanmiddag ben ik terwijl ze de flat schoonmaken eens gaan lunchen in het vegetarische “free Bird café” het zat er vol en ik kon aanschuiven aan een gemeenschappelijke tafel. Ik nam er een Birmaanse schotel met pompoen,  gember en noten, een beetje zwaar voor mij…en rustpauze na de nacht met weinig slaap deed me deugd in een pas schoongemaakt appartement!

‘sAvonds was er dan de grote parade voor Loi Kratong, ik beperkte me weer tot het fotograferen van de wachtende deelnemers, het blond te regenen en ik was tijdig thuis voor de grote bui, maar de parade ging toch door!

vrijdag 27

De “farmers market” in de nieuwe buurt komt maar niet echt op gang, jammer hoe minder volk, hoe minder kraampjes natuurlijk en vandaag was er zelfs geen muziek optreden, gelukkig was er nog de expo van de eerstejaars studenten architectuur van de CMU met de resultaten van hun project. Een dappere studente vroeg me of ze hun project eens mochten uitleggen en ik luisterde met genoegen… 

zaterdag 28

Via Ierse vriend Brian kreeg ik een uitnodigingals gast voor de maandelijkse bijeenkomst van de Expats Chiangmai in het prestigieuze Le Meridien hotel in  de Nightbazar wijk.

Ik wist niet dat er ongeveer 40.000 westerlingen in de provincie Chiangmai alleen al verblijven. Bij de inleiding merkte ik wel dat het voornamelijk Engelssprekende  expats zijn .Het bestuur is in V.S. handen,ook veel Australiërs, het viel me op dat er geen Duits of Frans sprekende bij waren, die hebben wellicht hun eigen expats groep, zo zie je maar weer eens hoe belangrijk taal is in een maatschappij…

We kregen koffie en broodjes bij aankomst en het belangrijkste  was de diamontage van kunstenares  en tekenares  Amy D’Apice

uit de V.S. over haar maand verblijf in Birma , heel mooie tekeningen en voor haar een kans om te communiceren met de mensen daar, eenvoudig tekenmateriaal is genoeg als je de kunst maar beheerst! voor mij was het oo keen mooie herinnering aan mijn verblijf daar een paar jaar geleden…

Tegen de middag was de vergadering afgelopen en ik ben dan in de buurt van de rivier nog wat vis gaan eten in een Chinees restaurantje.

’s Avonds heb ik nog genoten van een heerlijke massage in mijn buurt en nog eens zelf eten klaargemaakt.

zondag 29

Vanmorgen heel vroeg zo rond kwart voor vijf werd ik opgeschrikt door lawaai, ik dacht dat het weer de mannen van de glascontainers waren die aan het werk waren maar het geluid verergerde en ik hoorde kraken en ook mensen roepen, ik stond op om van uit mijn raam naar buiten te kijken en een drietal oude houten Thaise huisje met zinkplaten afgedekt stond in brand, de vlammen laaiden hoog op en ik zag mensen water aanbrengen maar dat hielp niet en sommige  bewoners hier verplaatsten hun auto’s al uit voorzorg , ik keek ook waar mijn belangrijkst spullen lagen en gelukkig hoorde ik de sirenes van de brandweer aankomen die er niet zo makkelijk bij geraakten. Na een halfuur begon het vuur gelukkig wat te minderen , er was wel een heel grote rookontwikkeling.

Ik ben me dan ook gaan aankleden en eens op straat gaan kijken, de eigenares stond er ook bij en was natuurlijk ook ongerust zo dicht bij haar eigendom, gelukkig voor ons kwam ik er ook toch met wat schrik van af, de sukkels van een drietal houten huisjes die tussen de grote gebouwen staan zoals dat vaak gebeurt in Thaise steden met weinig urbanisatie planning waren minder gelukkig…

vanmorgen heb ik wat langer in bed gelegen en heb nadien eens een paar foto’s genomen van de schade…